2. toaleta chorego w łóżku W przypadku pacjenta ciężko chore-go (leżącego) toaleta ciała powinna być wykonywana przez dwie osoby, po-nieważ dzięki temu pacjent będzie miał zapewnione większe poczucie bezpie-czeństwa oraz komfort podczas toalety. Technika wykonania toalety ciała chore-go wydaje się skomplikowana, ale człon- Wykup w aptece zapisane przez lekarza leki, opatrunki, itp. Kup w aptece lub drogerii akcesoria pielęgnacyjne, przydatne podczas mycia chorego. Jeżeli chory jest leżący i niesamodzielny, zapewnij sobie akcesoria pomagające w przemieszczaniu chorego oraz w toalecie. Przygotuj się psychicznie do trudnych momentów w opiece nad chorym. 11,55 zł. Mycie głowy chorego w łóżku w tradycyjny sposób może sprawiać wiele problemów. Zazwyczaj kończy się to zalaniem łóżka wodą i powoduje, że trzeba wymieniać pościel. Dlatego też nasza hurtownia medyczna online proponuje nowoczesne produkty, które umożliwią mycie głowy pacjenta leżącego bez użycia wody. Pielęgnacja chorego leżącego w domu. Jeśli chory otrzymał zgodę od lekarza na wstawanie z łóżka, postaraj się, aby opuszczał je każdego dnia na przynajmniej 1–2 h. Prostymi sposobami możesz tak dostosować mieszkanie/dom, aby poruszanie się po nim było dla chorego łatwe i bezpieczne. Algorytm – kolejność wykonywania czynności. 1. Zapoznaj się ze zleceniem i sprawdź tożsamość pacjenta/ podopiecznego. Uzyskaj zgodę na zabieg. Omów zasady wykonania zabiegu, w tym te dotyczące spożywania posiłku. 2. Wykonaj czynności przygotowawcze: mycie i dez rąk ,przygotuj niezbędne przybory, materiały i środki. 3. Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Krok 1 – plan działania Na formularzu załączonym do zadania egzaminacyjnego sporządź plan działania, który składa się z: wykazu problemów higienicznych i opiekuńczych chorego wykazu zaplanowanych czynności niezbędnych do wykonania zadania wykazu materiałów pomocniczych i środków czystości potrzebnych do wykonania zadania wykazu przyborów toaletowych i sprzętu potrzebnych do wykonania zadania Ad 1:Rozpoznanie problemów (problemem pacjenta jest brak możliwości samodzielnego umycia włosów) – w tej części planu wpisz: pacjent jest leżący i nie może samodzielnie umyć włosów włosy są przetłuszczone i sklejają się mycie głowy należy wykonać w łóżku z powodu braku możliwości stan zdrowia, brak warunków przemieszczania się pacjenta do łazienki celem zabiegu jest oczyszczenie skóry głowy i włosów z brudu i łoju za pomocą szamponu ( lub mydła ) umycie włosów ułatwi bezbolesne rozczesywanie i czesanie poprawi to wygląd, a w efekcie samopoczucie pacjenta Ad 2:Wykaz niezbędnych czynności według kolejności ich wykonania: sprawdzenie, jak pacjent się czuje poinformowanie pacjenta o planowanym myciu włosów i uzyskanie jego zgody na wykonanie tej czynności przygotowanie materiałów pomocniczych, środków higienicznych, przyborów toaletowych i sprzętu, niezbędnych do wykonania zadania przygotowanie chorego do mycia głowy przygotowanie sali, w której będzie wykonywane mycie głowy osłonięcie łóżka parawanem dostosowanie wysokości łóżka higieniczna dezynfekcja rąk założenie ochronnego fartucha foliowego założenie rękawiczek ochronnych zabezpieczenie pościeli i ubrania odpowiednie ułożenie pacjenta ułożenie głowy pacjenta na wanience pneumatycznej rozczesanie włosów sprawdzenie termometrem temperatury wody polanie głowy wodą nałożenie szamponu i mycie włosów spłukanie szamponu z włosów posadzenie pacjenta owinięcie głowy ręcznikiem usunięcie wanienki ułożenie poduszek i okrycie ich ręcznikiem, ułożenie pacjenta w bezpiecznej i wygodnej pozycji rozczesanie i suszenie włosów suszarką czesanie dostosowanie wysokości łóżka, uporządkowanie otoczenia pacjenta mycie i dezynfekcja sprzętu wyrzucenie odpadów higieniczna dezynfekcja rąk Ad 3:Wykaz materiałów pomocniczych i środków higienicznychmateriały pomocnicze: folia jednorazowa waciki serwetki z ręcznika jednorazowego rękawiczki lateksowe fartuch foliowy dwa ręczniki (mały i duży) środki higieniczne: szampon do włosów, odżywka lub balsam ułatwiający rozczesywanie włosów środek do dezynfekcji przyborów toaletowych środek dezynfekcyjny do rąk ciepła woda Ad 4:Wykaz przyborów toaletowych i sprzętu szczotka i grzebień do rozczesania włosów termometr sprzęt: wanienka pneumatyczna do mycia włosów w łóżku dwa wiadra dwa dzbanki suszarka do włosów parawan taca krzesło stolik przyłóżkowy pojemnik na odpady medyczne wózek na brudną bieliznę Krok 2 – wykonanie zadania zapytaj pacjenta, jak się czuje i czy wyraża zgodę na umycie włosów. Jeżeli pacjent wyraża zgodę, przygotuj pokój (zamknij okno i drzwi, by uniknąć przeciągów). W pokoju powinno być ciepło, ok. 22 st. C. Temperaturę sprawdź na termometrze ściennym. na tacy umieść zestaw środków higienicznych i przyborów toaletowych. Postaw tacę na stoliku przyłóżkowym. Ustaw krzesło z oparciem w nogach łóżka, po prawej stronie pacjenta. Powieś ręczniki i folię na oparciu krzesła. Na odkładanym blacie szafki przyłóżkowej (lub dodatkowym taborecie) ustaw wanienkę do mycia głowy. Obok łóżka postaw taboret na wiadro z ciepłą wodą. Na podnóżku lub podłodze przy zagłówku łóżka ustaw wiadro na zużytą wodę. sprawdź, czy stanowisko pracy jest w pełni przygotowane. Suchymi rękami podłącz suszarkę do prądu i sprawdź, czy działa. Upewnij się, że środki, których będziesz używał mają zachowany termin przydatności do użycia (zaznaczony na opakowaniu). wykonaj higieniczną dezynfekcję rąk – załóż ochronny fartuch foliowy. nalej wody do wiadra i dzbanków, osłoń łóżko parawanem i załóż rękawiczki ochronne. poinformuj pacjenta, że rozpoczynasz mycie głowy i o przebiegu tej czynności. Jeżeli ze strony pacjenta nie ma sprzeciwu zdejmij z łóżka dodatkowy koc, zaczynając od wyjęcia jego brzegów (jeżeli są podwinięte pod materac). Koc odłóż na krzesło lub na szczyt łóżka od strony nóg Popraw odpowiednio do potrzeb wierzchnie przykrycie i pomóż pacjentowi usiąść Uwaga: Podczas pomocy przy siadaniu chwyć i pociągnij pacjenta za bark bliżej środka pleców – podobnie podtrzymuj pacjenta w trakcie układania poduszek. Nie wolno chwytać tylko pacjenta za szyję jedną poduszkę odłóż na krzesło. drugą złóż wpół i ułóż na wysokości barków pacjenta. następnie opuść zagłówek łóżka. poduszkę i materac osłoń folią i dużym ręcznikiem za złożoną poduszką (na ręczniku) umieść wanienkę. pacjenta ułóż w pozycji na wznak, by pod łopatkami miał złożoną poduszkę, a głowę nad wanienką. zapytaj pacjenta, czy jest mu wygodnie. wąż spustowy wanienki umieść w ustawionym przy łóżku wiadrze. osłoń ręcznikiem szyję i ramiona pacjenta. pościel i ubranie pacjenta możesz dodatkowo zabezpieczyć folią rozczesz włosy pacjenta. termometrem sprawdź temperaturę wody (powinna mieć ok. 38 st. C) mycie włosów rozpocznij od polania ich wodą z dzbanka, który powinieneś trzymać za głową pacjenta. nałóż szampon na włosy i umyj je masując skórę głowy opuszkami palców. spłucz starannie szampon. czynność tę powtórz dwa razy. po drugim myciu nałóż odżywkę lub balsam. jeżeli także ten środek wymaga spłukania, wykonaj końcowe płukanie, które powinno usunąć resztki środków pielęgnujących włosy. owiń głowę pacjenta ręcznikiem i pomóż mu usiąść, chwytając za bark. odłóż wanienkę na szafkę, a ręcznik i folię przykrywające poduszkę powieś na szczycie łóżka. ułóż poduszki i ponownie je przykryj folią i ręcznikiem. małym ręcznikiem, którym owinąłeś głowę pacjenta wytrzyj mu włosy. ułóż pacjenta wygodnie na poduszkach, podnieś zagłówek na odpowiednią wysokość i przystąp do rozczesywania i suszenia włosów. poinformuj pacjenta, że będziesz używać suszarki, by nie wystraszył się jej dźwięku i podmuchu ciepłego powietrza. włącz suszarkę i sprawdź (na swoim policzku), czy strumień powietrza nie jest zbyt gorący. w czasie suszenia zapytaj też o to kilkakrotnie pacjenta. po wysuszeniu uczesz włosy pacjenta. pomóż pacjentowi unieść się na tyle, by usunąć z poduszki podkład i ręcznik. ręczniki rozwieś na ramie łóżka lub oparciu krzesła do wyschnięcia lub wyrzuć do pojemnika na brudną bieliznę. popraw pościel, załóż koc. uporządkuj przybory. Z grzebienia i szczotki pacjenta zbierz wilgoć serwetką z papierowego ręcznika i zdejmij wyczesane włosy zawijając je w tę serwetkę (może to być też papier toaletowy) sprzęty, które wymagają mycia odnieś do miejsca przeznaczonego do tej czynności. po zakończeniu zadania czyste przybory powinny zostać odłożone na miejsce, np. przybory należące do pacjenta powinny znajdować się w jego szafce. dostosuj wysokość łóżka do potrzeb pacjenta. usuń odpady. odsłoń parawan. zdezynfekuj i umyj sprzęt. zdejmij rękawiczki i fartuch foliowy. Wykonaj higieniczną dezynfekcję rąk. wpisz do dokumentacji potwierdzenie wykonania czynności. Na końcową ocenę, poza wykonaniem czynności w sposób prawidłowy i w odpowiedniej kolejności mają wpływ: utrzymanie kontaktu głosowego z pacjentem w trakcie wykonywania czynności utrzymanie porządku na stanowisku pracy bezpieczeństwo: czy zdający jest świadomy ryzyka: przegrzania wyziębienia poparzenia podrażnienia oczu szamponem zalania wodą twarzy i uszu wygoda pacjenta zachowanie prawa do intymności (parawan) uzasadnienie kolejności wykonywania czynności w fazie: planowania przygotowania wykonania dokładne przez zdającego oceny wykonanego mycia głowy z uwzględnieniem zaspokojenia potrzeby estetycznej i higienicznej lub leczniczej (pasożyty) -parawan,-rękawice jednorazowe, niejałowe,-miska nerkowata,-mydło lub inny środek myjący, najlepiej hipoalergiczne do skóry wrażliwej,- myjki,- 2 ręczniki,- jednorazowe gaziki, waciki, patyczki higieniczne,- maści pielęgnacyjne, ochronne, np. Sudocrem, PC 30V płyn, maść witaminowa,- oliwki do nacierania pleców i pośladków, emulsje do ciała lub specjalne zawiesiny (lotiony, np. Bepanthen),- dzbanek z ciepłą wodą,- miska z wodą o temperaturze maksymalnie do 40°C,- basen,-szczotka do paznokci, szczotka i grzebień do włosów,- nożyczki lub cążki do paznokci (najlepiej pacjenta),- kubek z ciepłą wodą do mycia zębów, szczoteczka i pasta,- podkłady sprzęt do golenia lub maszynka z żyletką, golarka elektryczna,- zależnie od potrzeby - mydło w płynie, żel lub pianka do golenia,-pędzel do twarzy (jeśli pacjent ma swój),- jednorazowe, niejałowe rękawice,- ręcznik,-gąbka do twarzy,- miska nerkowata lub woreczek na odpady,- środki po goleniu (balsam, woda po goleniu, krem),- kubek z ciepłą wodą, myjka i ręcznik,- lustro zapewniające widoczność do zębów (najlepiej miękka), pasta do zębów, kubek - dla osób samodzielnych,-u osób nieprzytomnych - szczotka do mycia zębów podłączona do ssaka, - nitki dentystyczne do oczyszczenia szczelin między zębami - dla osób samodzielnych,- gaziki, szpatułki,- roztwór do płukania i czyszczenia jamy ustnej (np. napar z rumianku, tymianku, szałwii, woda z sokiem z cytryny),- rękawice jednorazowe, niejałowe,-ręcznik (można użyć tego, który jest stosowany do pielęgnacji twarzy),- maść natłuszczająca wargi chorego,-jeśli pacjent ma protezy - przybory i środki potrzebne do pielęgnacji protez zębowych (myjące i dezynfekujące),- miska nerkowata Algorytm pielęgnacji pacjenta obłożnie chorego oraz sprawdzone środki pielęgnujące, myjące i dezynfekujące Utrzymanie czystości osoby chorej służy pobudzaniu krążenia, pobudzaniu funkcji skóry. Jeżeli zaś chodzi o czynniki psychiczne, to codzienna higiena oprócz poprawy samopoczucia wspomaga wyrabianie nawyków higienicznych. Z kolei myciu ciała pacjenta towarzyszą jego dokładne oględziny pod względem zmian chorobowych. Pozwala na przykład wykrywać odleżyny we wczesnym ich stadium powstawania, czyli kiedy na ciele pojawiają się czerwono-różowe kropeczki. Procedury higieniczne pozwalają również poznać inne ewentualnie schorzenia skóry, albo pojawiające się zwyrodnienia. Poniżej prezentujemy Państwu algorytm stosowany podczas mycia pacjenta obłożnie chorego. To kompletny zestaw wytycznych pozwalający na sprawne i bezpieczne przeprowadzenie procedur higienicznych. Przygotowania do pracy Podstawą każdej pracy pielęgnacyjnej jest higiena rąk. Zależnie od zabiegów, jakie będziemy podejmować należy umyć lub zdezynfekować dłonie. Dezynfekcja jest wymagana również, gdy pacjent lub pracownik ma rany na skórze. Następnie przygotowujemy wszelkie potrzebne do pracy sprzęty, akcesoria, odzież ochronną, a także sprzęt do sprzątania i preparaty do szybkiej dezynfekcji powierzchni. Oczywiście zawsze to będzie indywidualny zestaw, niemniej warto zebrać produkty na wszelkie ewentualności. Pieczołowitość nie jest wymagana, jeżeli sporadycznie używane produkty znajdują się w obrębie sali. Przy łóżku pacjenta ustawiamy taboret lub krzesło. Na szafce przyłóżkowej ustawiamy tacę z potrzebnymi narzędziami. Na oparciu krzesła wieszamy ręcznik stosowany tylko do mycia tego pacjenta. Basen ustawiamy na taborecie. Następnie, jeżeli to konieczne zakładamy rękawiczki ochronne, fartuch jednorazowy, czepek. Większe zabezpieczenia wymagają na przykład pacjenci potencjalnie zakażeni - ten temat opisujemy pod tym odnośnikiem Zaczynamy od mycia zębów jeżeli pacjent/pacjentka nie ma zębów, przechodzimy do kroku - mycia protez. Po pierwsze pod brodę pacjenta należy rozłożyć ręcznik przeznaczony do mycia twarzy. Następnie przygotowujemy przybory do mycia zębów. Nakładamy pastę na szczoteczkę. Jeżeli pacjent może samemu myć zęby to podajemy mu szczoteczkę i uważamy, żeby dokładnie umył zęby. Jeżeli nie jest w stanie kontrolować swoich ruchów robimy to za niego. Pod brodę podkładamy nerkę, do której spluwa nadmiar piany. Podajemy kubeczek z wodą do przepłukania ust. Po myciu wycieramy mu usta ręcznikiem zwykłym lub papierowym. Ręcznik odkładamy na krzesło. Mycie protez zębowych Praktyką polecaną przez terapeutów jest samodzielne mycie protezy przez pacjenta - o ile jest to możliwe. Jeśli nie, te czynności przypadają opiekunowi. Protezę należy umyć pod bieżącą wodą (i tu jeśli pacjent myje protezę jest zmuszony skorzystać z miski), dokładnie wyszczotkować i opłukać. Następnie możemy wykorzystać środki przeznaczone do mycia protez. Czasami są opisane przez producenta. Po umyciu protezy przechodzimy do czyszczenia zębów i nałożenia protezy. Pamiętajmy o tym, że chory może nosić protezę, jeżeli w jamie ustnej nie ma zmian chorobowych, dlatego mycie zębów i mycie protezy to dobra okazja, żeby ocenić stan zdrowia buzi pacjenta. Aby ułatwić mocowanie protezy można zastosować klej do protez. Jakość kleju ocenimy najczęściej podczas jedzenia. Mycie twarzy, oczu i uszu Podczas mycia twarzy układamy pacjenta w pozycji półleżącej, albo leżącej. Pod głowę kładziemy czysty ręcznik. Do mycia twarzy korzystamy ze specjalnych myjek o delikatnej fakturze. Namaczamy myjkę w wodzie i przecieramy twarz zaczynając od oczu. Następnie przecieramy twarz od dalszego zewnętrznego kącika do bliższego kącika twarzy. Twarz wycieramy dotykając ją punktowo ręcznikiem (nie przecieramy, bo może to wywołać podrażnienia). Na koniec myjemy uszy. Po czym starannie je wycieramy. Mycie klatki piersiowej W algorytmie pomijamy aspekty zachowania intymności oraz zżycia się pacjenta z opiekunem. Jeżeli myjecie Państwo pacjentów w większych salach, przydatny może być parawan medyczny. Jeżeli pacjenci są samodzielni, należy przekonać ich do podejmowania wszystkich czynności, które są w stanie wykonać. Zaczynamy od zdjęcia koszuli pacjenta – jeżeli pacjent jest na tyle samodzielny, by zrobić to samemu to dobrze. Możemy mu zawsze pomóc. Pod pacjenta lub po jego bokach dobrze jest podłożyć ręczniki, albo podkłady nieprzemakalne. Myjemy szyję, dekolt. Wyjmujemy ręcznik spod głowy pacjenta i układamy na klatce piersiowej, wywijając mankiet na koc. Następnie ten koc unosimy za przygotowany mankiet. Starannie myjemy całą klatkę piersiową. Obserwujemy skórę – pod pachami i pod biustem u kobiet. Do mycia klatki piersiowej i innych części ciała (oprócz głowy) proponujemy skorzystać z myjek podfoliowanych i preparatów do mycia ciała pacjentów – np. pianki Abena Mycie rąk Przystępując do mycia kończyn górnych odsłaniamy rękę, podkładamy pod nią ręcznik, tak by osłonić pościel. Na ręczniku kładziemy miskę z wodą i zanurzamy dłoń pacjenta w wodzie. Następnie przechodzimy do mycia kończyny górnej – myjemy pachę, ramię, przedramię, dłoń. Po myciu obcinamy paznokcie, jeśli to koniecznie. Dodatkowo warto wyczyścić je szczoteczką. Tę samą procedurę stosujemy wobec drugiej ręki. Na krzesło odwieszamy ręcznik, miskę z wodą odstawiamy na krzesło Jednorazowe myjki powinno się odrzucić do odpadów po myciu większych zabrudzeń, natomiast jeżeli pacjent jest względnie czysty do umycia całego ciała wystarczą 2-3 myjki. Mycie brzucha Na brzuchu pacjenta układamy ręcznik przeznaczony do mycia dolnych partii ciała (to inny ręcznik niż ten do mycia głowy i rąk). Wywijamy go na zewnątrz tworząc mankiet na koc. Następnie unosimy koc za mankiet, zakładamy namydloną myjkę (może być tu też myjka z mydłem) i myjemy brzuch. Po przemyciu wycieramy skórę. Niektóre specjalistyczne preparaty w pianie łatwiej się ściera niż wodę z mydłem. Oszczędza to czas i wysiłek opiekunów. Mycie pleców i pośladków Plecy i pośladki szczególnie zaleca się myć w rękawiczkach ochronnych. Wspominamy o tym, bo widzieliśmy, że w praktyce nie zawsze stosuje się te zabezpieczenia. Na początku zdejmujemy spodnie pidżamy pacjenta. Unosimy koc i prosimy, żeby pacjent położył się na lewym boku. Wzdłuż pleców układamy ręcznik. Namydloną myjką myjemy plecy, a następnie pośladki pacjenta. Jeżeli macie Państwo do czynienia z fekaliami, zalecamy użyć Pianki Esemtan przeznaczonej do mycia właśnie takich zabrudzeń na skórze. Skórę dokładnie wycieramy, nacieramy spirytusem i oklepujemy. Gdy spirytus wyparuje możemy przejść do ubrania pacjenta. Zamiast spirytusu można skorzystać z innych substancji antybakteryjnych. Naszym zdaniem zasadne będzie tu wykorzystanie antybakteryjnej emulsji Octenisan, która skutecznie działa wobec MRSA i nie podrażnia skóry. Mycie nóg Odsłaniamy kończynę dolną dalszą, podkładamy pod nią ręcznik – wzdłuż całej nogi. Miskę z wodą kładziemy na ręczniku, podobnie jak w przypadku mycia rąk. Myjemy nogę od dołu – zaczynając od stopy, poprzez podudzie, udo, pachwinę. Żeby zetrzeć stary naskórek można użyć pumeksu na stopie. Podczas mycia nóg, warto sprawdzić, czy na piętach nie tworzą się odleżyny. Generalną zasadą podczas mycia ciała pacjenta jest dokładna obserwacja w poszukiwaniu zmian na skórze. Zaczątkiem odleżyn są dwie czerwone lub różowe plamki na skórze. W tym stadium możemy łatwo zahamować powstanie odleżyny zaklejając to miejsce opatrunkiem hydrokoloidowym. Podmywanie krocza Do mycia krocza używamy świeżej wody. Wodę w misce wymieniamy po przemyciu każdej części ciała, która jest wyraźnie zabrudzona. Układamy pacjenta na wcześniej przygotowanym basenie. Przygotowujemy dzbanek z wodą w temperaturze pokojowej – do ok. 30o C Teraz należy poprosić pacjenta o podmycie krocza – nakładamy mu na rękę myjkę z mydłem lub myjkę bez mydła, na którą nanosimy czyszczącą pianę. Następnie pacjent powinien podmyć krocze, które my polewamy wodą. Na zmianę następuje mycie i polewanie. Inną metodą jest najpierw polać krocze, a następnie poprosić pacjenta o podmycie się. Zdejmujemy myjkę z ręki pacjenta i ostrożnie wyrzucamy do odpadów. Podajemy pacjentowi ręcznik aby się wytarł. Teraz ponownie myjemy ręce pacjentowi lub podajemy mu środki niezbędne do samodzielnego mycia rąk. Jeżeli pacjent nie jest w stanie się podmyć, wszystkie czynności wykonujemy za niego. Może tu być potrzebnych dwóch opiekunów. Czynności należy wykonywać ostrożnie, dbając o intymność. Na koniec zabieramy basen. Na zakończenie Po umyciu całego ciała i dokładnych oględzinach poprawiamy łóżko, ewentualnie wymieniamy pościel. Można wtedy uczesać pacjenta. Następnie wynosimy wszystkie przybory. Przedmioty jednorazowe utylizujemy, wielokrotnego użytku oddajemy do prania/czyszczenia/dezynfekcji. Nie należy ich używać do mycia innych pacjentów. Na koniec myjemy lub dezynfekujemy ręce. Proszę pamiętać, że zawsze po kontakcie z krwią, wymiocinami, fekaliami należy zdezynfekować ręce i zmienić rękawiczki na nowe. Poniżej wskazaliśmy listę polecanych tekstów, które wzbogacą wiedzę odnośnie poszczególnych produktów. Znajdziecie tu Państwo również listę preparatów i środków, które są polecane do mycia ciała pacjentów obłożnie chorych. Opatrunki hydrokoloidowe w naszej ofercie: Opatrunek hydrokoloidowy Suprasorb H 10 x 10 cm Granuflex opatrunek hydrokoloidowy w postaci pasty 30 g Granugel opatrunek hydrokoloidowy 15 G żel tuba Czytaj więcej na temat: opatrunków hydrokoloidowych odleżyny i metod ich leczenia - artykuł w przygotowaniu opatrunkach na odleżyny Pozostałe przydatne produkty podczas opieki nad osobami obłożnie chorymi znajdziecie Państwo w planie higieny: Pełen plan higieny dla domów pomocy społecznej Zapraszamy do kontaktu telefonicznego z Adamem Pszennym. Możecie Państwo omówić z nim zapotrzebowanie na asortyment oraz zapytać o radę w doborze produktów. Tel. 601 512 252, e-mail: @ Polecane poradniki Higiena osobista mieszkańców domu opieki społecznej Opieka nad pacjentem obłożnie chorym - zasady i sprawdzone techniki Higiena otoczenia chorego w domach pomocy społecznej Metody i zasady zabiegów opieki długoterminowej Agresywny pacjent - jak sobie z nim poradzić Zasady mycia rąk w domach pomocy społecznej Jak zwalczać wszy u pacjentów Osoby obłożnie chore, leżące, wymagają nie tylko odpowiedniego leczenia ale także higieny i pielęgnacji, która umożliwia utrzymanie czystości i zdrowia skóry, a także dobrego samopoczucia podopiecznego. Mycie może być jednak krępujące dla chorego i trudne dla opiekuna. Dlatego przed przystąpieniem do tych czynności warto dowiedzieć się, jak powinno wyglądać mycie chorego w łóżku, a także jakie produkty będą przy tym pomocne. W poradniku skupimy się na tym, jak przygotować się do wykonania porannej i wieczornej higieny, jak bezpiecznie ułożyć podopiecznego oraz jakie czynności wykonać, by mieć pewność, że skóra jest oczyszczona i chroniona przed podrażnieniami. Jak przygotować się do mycia osoby leżącej? Przygotowanie się do wykonania porannej i wieczornej higieny osoby leżącej może ułatwić te czynności, zaoszczędzić opiekunowi trochę czasu, a podopiecznemu zapewnić potrzebne poczucie komfortu. Od czego zacząć? Warto upewnić się, że wszystkie czynniki potrzebne do zapewnienia podopiecznemu wygody oraz poczucia bezpieczeństwa zostały spełnione. Chodzi przede wszystkim o stworzenie zamkniętej, ciepłej przestrzeni. Może to być osobny pokój bądź – przy braku przestrzeni – miejsce osłonięte parawanem. Ważne jest także, by zamknąć okna i drzwi, aby uniknąć przewiania. Wszystkie preparaty do mycia, miska z wodą, miska pneumatyczna (do mycia włosów), myjki i ręczniki, a także wyroby chłonne, gdy podopieczny cierpi na nietrzymanie moczu, powinny być przygotowane przed myciem i umieszczone pod ręką. Należy mieć je przy sobie jeszcze przed rozebraniem podopiecznego, by nie powodować u niego dyskomfortu. Warto także zaopatrzyć się w większą ilość ciepłej wody w dzbanku, do polewania ciała bądź włosów w razie konieczności. Aby chronić podopiecznego przed wilgocią, opiekun może skorzystać z jednorazowych podkładów chłonnych bądź wielorazowych prześcieradeł. Dzięki temu nie ma potrzeby, by wymieniać pościel po czynnościach higienicznych. Przygotowanie się do codziennej higieny podopiecznego nie należy do trudnych zadań, a potrafi znacząco ułatwić całą procedurę porannego i wieczornego mycia. Jak powinna ona przebiegać? Jak myć chorego w łóżku? Po odpowiednim przygotowaniu się do mycia podopiecznego, opiekun powinien rozpocząć od mycia zębów, twarzy i szyi – dotyczy to zarówno porannej jak i wieczornej higieny. Warto skorzystać przy tym z jednorazowych śliniaków dla dorosłych, które chronią przed wilgocią i ułatwiają toaletę. Następnym etapem powinno być mycie ramion, rąk, klatki piersiowej i brzucha. Konieczne jest do tego zdjęcie góry od piżamy, jednak podopieczny powinien być cały czas, choćby w niewielkiej części, zasłonięty. Zwiększa to komfort podczas krępujących czynności oraz minimalizuje ryzyko przeziębienia. Podczas mycia klatki piersiowej u kobiet należy zwrócić szczególną uwagę na skórę pod piersiami, gdyż właśnie w takich miejscach istnieje zwiększone ryzyko powstania odparzeń. Analogicznie dotyczy to także fałd skóry na przykład na brzuchu czy udach. W następnej kolejności opiekun powinien umyć choremu stopy i nogi. Dopiero wtedy zachodzi konieczność przewrócenia podopiecznego na bok, by umyć plecy oraz pośladki. Aby zrobić to w sposób bezpieczny dla opiekuna (nienadwyrężający kręgosłupa) oraz chorego, warto zrobić to w następujący sposób: Położyć podopiecznego całkowicie płasko, bez poduszek czy zagłówków. Stanąć po stronie, na którą chce obrócić podopiecznego. Lekko zgiąć w kolanie dalszą nogę, dalszą rękę umieścić na klatce piersiowej, natomiast bliską rękę położyć nad głową podopiecznego, lekko zgiętą w łokciu. Złapać chorego pod dalszy bark i dalsze biodro, a następnie delikatnym ruchem ułożyć na boku. Podopieczny może mieć założoną zarówno koszulkę jak i spodenki – opiekun ma możliwość odsłonić plecy i pośladki bez konieczności zdejmowania całej piżamy. Ostatnim etapem jest mycie okolic intymnych. Można wykorzystać do tego myjki bądź gazę nasączoną wodą z odrobiną płynu do higieny intymnej bądź chusteczkami do higieny intymnej. Ważne jest jednak, by nie korzystać wyłącznie z chusteczek, a jedynie traktować je jako uzupełnienie higieny. Jak myć włosy osobie leżącej? Mycie włosów osobie leżącej to niezbędna część toalety chorego. Powinno się wykonywać ją raz na 4-5 dni, w zależności od potrzeb podopiecznego. Warto także podkreślić, że w miesiącach letnich skóra poci się znacznie szybciej, dlatego warto dokładnie obserwować chorego i w razie konieczności umyć bądź odświeżyć głowę szybciej. W celu umycia włosów osobie leżącej należy przygotować: Delikatnie myjący, nawilżający szampon Ręcznik higieniczny (jednorazowy) bądź materiałowy i podkład jednorazowy Miskę bądź wanienkę pneumatyczną (przy korzystaniu z miski warto skorzystać z rynny, by zabezpieczyć podopiecznego przed wodą) Dzbanek z wodą do spłukania włosów Aby ochronić podopiecznego przed zachlapaniem, powinno się zabezpieczyć jego szyję i dekolt za pomocą ręcznika – wystarczy zarzucić go na plecy. Z kolei aby zminimalizować ryzyko zawilgocenia materaca, pod miskę lub wanienkę należy położyć podkład jednorazowy. Korzystając z miski, podopieczny nie ma możliwości wygodnego położenia się (przez wzgląd na brak wycięcia na szyję). Opiekun musi zatem podtrzymywać jego głowę. Między innymi dlatego wybór wanienki może być bardziej praktyczny. Drugim powodem jest dołączony worek z wężykiem, który służy za prysznic. Ułatwia to opłukanie głowy podopiecznemu. Warto jeszcze zwrócić uwagę na temperaturę wody, która nie może być za zimna ani za gorąca. Aby zapewnić choremu komfort i zmniejszyć ryzyko przeziębień, powinno się sprawdzać wodę najpierw na własnym nadgarstku. Jeśli mycie włosów jest z jakiegoś powodu uniemożliwione (na przykład podopieczny jest przeziębiony), opiekun może skorzystać z szamponu w piance, który nie wymaga spłukiwania. To forma oczyszczenia i odświeżenia włosów oraz skóry głowy. Nie może jednak całkowicie zastąpić tradycyjnego mycia. Mycie włosów osobie leżącej może być zadaniem trudnym dla początkującego opiekuna, jednak wypracowanie odpowiedniej rutyny oraz zaopatrzenie się w przydatne akcesoria z pewnością ułatwią tę czynność. Na co zwrócić szczególną uwagę podczas mycia osoby leżącej? Chociaż samo mycie osoby leżącej jest bardzo proste, warto zwrócić uwagę na kilka aspektów, które nierzadko mogą umknąć opiekunom. Wiążą się przede wszystkim z używanymi preparatami. Mydło ani woda z mydłem nie są najlepszymi wyborami, gdy przychodzi do higieny osoby leżącej, która jest wyjątkowo narażona na problemy skórne. Dotyczy to także pielęgnacji seniorów. Mydło wysusza naskórek, co może powodować podrażnienia. Zamiast niego lepiej używać lotionów bądź kremów myjących, które oczyszczają i jednocześnie nawilżają skórę. Na przykład preparaty Seni Care zawierają w składzie delikatne substancje myjące, które nie wysuszają, redukując dzięki temu ryzyko powstania podrażnień. Gąbki nie należą do najbardziej higienicznych akcesoriów do mycia ciała. Panujące w nich wilgotne środowisko jest idealne dla rozwoju bakterii i grzybów. Dlatego zamiast używać gąbek lepiej sięgać po jednorazowe myjki zapewniające komfort nie tylko podopiecznemu, ale też opiekunowi. Przyjmuje się, że toaleta podopiecznego powinna odbywać się dwa razy – rano i wieczorem. Jednak to tylko uogólnienie. Mycie konieczne jest w każdym przypadku, w którym osoba chora jest ubrudzona, na przykład jedzeniem. Należy także odświeżać skórę, gdy podopieczny jest spocony. Oczywiście w niektórych sytuacjach nie ma potrzeby mycia całego ciała, można skorzystać jedynie z delikatnych preparatów oczyszczających. Odpowiednim do tego produktem są chusteczki nasączane. W sytuacji, w której przeprowadzenie toalety z użyciem wody jest utrudnione, opiekun może skorzystać z „suchych” kosmetyków, takich jak chociażby Seni Care pianka do ciała myjąco-pielęgnująca bądź szampon w piance. Delikatnie oczyszczają skórę bez konieczności spłukiwania, jednocześnie nie wysuszając jej. Odpowiednie nawilżenie i ochrona skóry powinny stanowić dopełnienie oczyszczania ciała podopiecznego. Dlatego zaleca się, by po dokonaniu toalety korzystać z natłuszczających i nawilżających balsamów, olejków a także kremów ochronnych, które redukują ryzyko wystąpienia zaczerwienień, podrażnień a także odparzeń. Chociaż mycie osoby leżącej jest trudniejsze od przygotowania kąpieli bądź szybkiego prysznica, nadal jest to efektywna forma oczyszczania ciała podopiecznego, która zapewnia mu ochronę przed rozwojem bakterii oraz komfort potrzebny do normalnego funkcjonowania. Odpowiednie przygotowanie, wyrobienie nawyków i zaopatrzenie się w przydatne akcesoria z pewnością pomogą zmienić ten początkowo niełatwy zabieg w codzienną, zwyczajową czynność. TOALETA CHOREGO LEŻĄCEGO W ŁÓŻKU Cel i znaczenie mycia chorego - Utrzymanie chorego w czystości - Pobudzenie funkcji skóry - Pobudzenie krążenia obwodowego - Poprawa samopoczucia chorego - Wyrabianie u chorych trwałych nawyków higienicznych - Obserwacja chorego - Nawiązanie kontaktu i bliższe poznanie chorego Wytyczne, których należy przestrzegać: - do toalety porannej budzić jak najpóźniej – toaletę wieczorną wykonać o ile to możliwe, bezpośrednio przed snem - temp. pomieszczenia, w którym myjemy 18-20 st. C – zamknąć okna - myć od części czystych do brudniejszych nie zalać łóżka wodą, wodę zmienić, gdy jest brudna lub mocno namydlona - wycierać dokładnie, ale niezbyt mocno - nacierać spirytusem całe plecy, pośladki, k. krzyżową – sprawdzić czy nie tworzą się odleżyny, obserwować skórę chorego - czesać codziennie – sprawdzić czystość głowy - sprzątnąć wszystkie przybory po wykonaniu toalety, czyste i wytarte ułożyć na miejscu. Myjki spłukać pod bieżącą wodą. Technika wykonania toalety obłożnie choremu – 1 opiekunka Przygotować: - miskę nerkowatą, - talk, - spirytus, - dzbanek z ciepłą wodą, - miednicę, - basen, - rękawice gumowe, - 2 myjki, - 2 ręczniki, - szczoteczkę do zębów, - pastę do zębów, -mydło,-szczoteczkę do paznokci, - nożyczki do obcinania paznokci, - kubek do zębów, - grzebień. A. Przygotowane przybory układa się na tacy i zanosi do łóżka chorego, stawia na stoliku, przy łóżku ustawia dodatkowe krzesło, na którym stawia miednicę. Nalewa wody z kranu do kubka do mycia zębów. Przynosi basen → myje ręce. Na poręczy krzesła zawiesza 2 ręczniki. Przygotowuje myjki. 1. Obluźnia wierzchnie przykrycie + dodatkowy koc → krzesło. Rozwija zawinięcie brzegów koca w nogach, wyrównuje z materacem. 2. Mycie zębów. A. zakłada cienki ręcznik pod brodę choremu, podając szczoteczkę z pastą. Lewą ręką unosi głowę chorego, prawą podaje wodę do ust. Następnie wodę odstawia na stolik a pod usta chorego podsuwa miskę nerkowatą. Czynność powtarza, lewa ręka cały czas podtrzymuje głowę chorego. Po umyciu zębów wyciera usta ręcznikiem, szczoteczkę odkłada do kubka. 3. Mycie twarzy, uszu i szyi. A. zdejmuje choremu koszulę → na poręcz łóżka. Podkłada cienki ręcznik pod głowę i barki chorego. Pyta chorego czy namydlić myjkę. Zmywa twarz i wyciera ją. Myje ucho dalsze, bliższe, szyję → wyciera. Wyjmuje ręcznik spod głowy chorego. 4. Mycie kończyn górnych. Myje dalszą od siebie rękę, która spoczywa na cienkim ręczniku. W okolicy pachy chorego podkłada ręcznik pod wierzchnie przykrycie. Pod dłoń stawia miednicę + mydelniczkę i szczoteczkę. Kolejność mycia k. górnej: przedramię i ramie od strony zewnętrznej, przedramię i ramię od strony wewnętrznej, pachę, dłoń. Odstawia mydelniczkę i szczoteczkę na stolik (krzesło). Lewą ręką unosi rękę chorego, prawą zsuwa miednicę w dół łóżka. Kładzie rękę na ręczniku i wyciera. Miednica odstawiona na krzesło. 5. Mycie klatki piersiowej A. odkłada brzeg wierzchniego przykrycia, kładzie na klatkę piersiową gruby ręcznik, z którego odkłada mankiet zabezpieczając brzeg wierzchniego przykrycia. Namydla myjkę, unosi lekko wierzchnie przykrycie myje chorego, wyciera cienkim ręcznikiem. Sprawdza czy pod piersiami nie tworzą się odparzenia. Cienki ręcznik odkłada na krzesło. 6. Mycie brzucha. Powtarza w/w czynności jak przy myciu klatki piersiowej. Wyciera brzuch grubym ręcznikiem. Uwaga Myjkę zmienia do mycia pleców. 7. Mycie pleców i pośladków. Chory odwraca się na bok. Plecy odkryte, wierzchnie przykrycie leży na chorym. Kładzie gruby ręcznik wzdłuż pleców i pośladków. Myje plecy, pośladki, szparę pośladkową → wyciera → naciera spirytusem i potem talkiem. Masuje chorego. Chory odwraca się na wznak. Zakłada koszulę. 8. Mycie kończyn dolnych. Chory odkłada nogi w odwiedzeniu A. ujmuje dalszą część wierzchniego przykrycia w fałd i kładzie ją między nogi chorego. Odkrywa całą dalszą kończynę dolną osłaniając jednocześnie krocze. Podkłada gruby ręcznik w poprzek łóżka pod udo chorego (noga jest zgięta w kolanie). Ręcznik ma ochronić górne przykrycie. Myje udo i wyciera. Podkłada ręcznik wzdłuż pod podudzie i stopę; pod stopę stawia miednicę obok mydelniczkę. Myje podudzie, potem stopę, podeszwę, myje mocno myjką, paznokcie szczoteczką. Odstawia mydelniczkę, miednicę usuwa tak jak spod kończyny górnej. Wyciera stopę i paznokcie. Kończynę nakrywa. W taki sam sposób myje drugą kończynę dolną. 9. Podmycie. A. podkłada basen. Z wierzchniego przykrycia robi tzw. budkę, osłaniając nią krocze. Spłukuje myjkę wodą z dzbanka, namydla ją i trzymając drugą ręką wierzchnie przykrycie myje krocze. Jeżeli stan chorego na to pozwala, chora myje się sama, myjkę odrzuca do miednicy. A. dokładnie spłukuje krocze polewając je wodą z dzbanka. Wyciera krocze grubym ręcznikiem. Jeżeli chora może wyciera się sama. A. usuwa ręcznik, nakrywa chorą. Wyjmuje basen, pośladki chorej wyciera grubym ręcznikiem. Odstawia basen. Jeżeli chora podmywała się sama: A. kładzie pod rękę chorej cienki ręcznik, stawia na nim miednicę. Nad miednicą spłukuje ręce chorej. Miednicę usuwa, ręce wyciera. Wynosi basen i myje sobie ręce. Mężczyznę podmywa na położonym pod pośladki grubym ręczniku. Lżej chory myje się sam. 10. Obcinanie paznokci. A. odwija górny brzeg wierzchniego przykrycia. Pod dalszą dłoń podkłada cienki ręcznik. Obcina paznokcie. To samo robi z drugą ręką. Zbiera obrzynki paznokci i wrzuca do miski nerkowatej. Ręcznik wiesza na poręczy krzesła. Odrzuca wierzchnie przykrycie za stóp. Podkłada gruby ręcznik pod stopy, obcina paznokcie, obrzynki wrzuca do miski nerkowatej, ręcznik usuwa. Wykańcza zasłanie łóżka. 11. Czesanie. Po zasłaniu łóżka czesać chorą. Kładąc cienki ręcznik na plecy i ramiona. Po czesaniu włosy wyrzucić do kosza. Sprawdza ułożenie chorego i wygląd łóżka. Sprząta sprzęt użyty w czasie toalety. Miednicę i miskę nerkowatą myje i osusza. Basen odnosi do łazienki. UWAGA Kiedy nie można obrócić chorego na bok, plecy i pośladki myją dwie osoby.

mycie chorego leżącego w łóżku